Αυτό που ευρέως επικρατεί,ως προς το τι είναι ένας παθογόνος παράγοντας, είναι κατηγορηματικά ελλειμματικό:

Ας χρησιμοποιήσουμε την παρατήρηση:

Φέρτε στο νου σας ένα γεγονός ταύτισης.  Δηλαδή:

• Κάποια στιγμή που είχατε τόσο μεγάλο θυμό και νιώθατε να σας πνίγει το δίκαιο… Τι ένιωθε το σώμα σας και τι σκεφτόσασταν για τον άλλο;


• Κάποια στιγμή απώλειας, που ήταν τόσος ο πόνος, που σας τραβούσε σαν δίνη, απολύτως κυρίαρχη ολόκληρου του ΕΙΝΑΙ σας. Τι σκεφτόσασταν για την ζωή;


• Κάποια στιγμή κυριαρχίας, που νιώθατε τόσο σημαντικός/ή και ο νους σας έτρεχε γεμάτος πάθος και ενθουσιασμό, στους τρομερούς σας στόχους, αγνοώντας συναισθήματα ή αλήθειες των διπλανών σας. Τι δεν συμπεριλαμβάνατε στις σκέψεις σας;


• Κάποια στιγμή μειονεξίας, ανικανότητας, αδιεξόδου… που οι σκέψεις κολλάνε σαν τσιμέντο  στην ΔΕΙΘΕΝ ανικανότητα, αδεξιότητα,  βλακεία, ανοησία ανεπάρκειά σας… τι  σκεφτόσασταν για τον εαυτό σας;


• Κάποια στιγμή που είχατε βρεθεί αγκαλιά με το ψυγείο ή με τον ακατάλληλο άνθρωπο… μετά από ένα απόλυτο κενό στην σκέψη σας…  τι γέμισε τον νου σας;

Θα συμφωνήσετε ότι σε κάθε τέτοια κατάσταση, είναι «μαζικό» αυτό που δημιουργείται στο σώμα.

Αλλά δεν έχουμε εκπαιδευτεί να προσέχουμε, να νιώθουμε, να ανιχνεύουμε και να μεταφράζουμε τα συμπτώματά μας, ούτε να παρατηρούμε το πώς οι σκέψεις και οι καταστάσεις στις οποίες παρασυρόμαστε, τα προκαλούν…   πώς καθορίζουν την ζωή, την ακεραιότητα και την υγεία μας.

Δεν ελέγχουμε την πραγματικότητα και την υγεία μας, επειδή ακριβώς δεν είχαμε συνείδηση όλων αυτών.

Αλλά είναι πια καιρός. Η συνειδητότητά μας ξυπνάει, αρχίζουμε να παρατηρούμε, αρχίζουμε να μεταμορφωνόμαστε…

Ο δρόμος είναι απλός: Το παρατηρώ – επιλέγω και το αλλάζω. Το μόνο που απαιτείται είναι εξάσκηση, υπομονή και επιμονή.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΑΜΥΝΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε ό,τι πάει να μας εκτρέψει…

Οι κύριοι παθογόνοι παράγοντες είναι οι ανεξέλεγκτες σκέψεις και οι καταστάσεις που τις ακολουθούν. Αυτά είναι που στην πραγματικότητα αδυνατίζουν το έδαφος του φυσικού φορέα μας…

Θυμηθείτε: Αρκεί ένα μόνο «δύσκολο» πράγμα την ημέρα.

Μπορεί απλά να είναι, το να θυμώσετε μια φορά λιγότερη,… να μην λυπηθείτε για κάτι,… να κάνετε ένα πράγμα λιγότερο ή… ένα πράγμα περισσότερο,… να πείτε επιτέλους ένα ΟΧΙ… ή ένα ΝΑΙ,… να μην απαντήσετε, να μην έχετε τον τελευταίο λόγο…, να ακούσετε για μια φορά τον άλλον, μόνο ν’ ακούσετε…