Μέσα από το 43. Guai 夬, το yi jing μας θυμίζει ότι το «κακό» δεν μπορεί να εξαλειφτεί ολοκληρωτικά. Μπορεί μόνο να τεθεί υπό έλεγχο. Αυτό  είναι το ύφασμα της πραγματικότητος. Αυτό είναι η αλήθεια της ύπαρξης και του κόσμου.

Γιατί, ας σκεφτούμε…

Το «κακό», τι άλλο θα μπορούσε να ήταν πέρα από την άγνοια, πέρα από την σκληρότητα, την ψυχρότητα, την έλλειψη υπομονής ή εγκαρδιότητας, την έλλειψη συμπόνιας ή κατανόησης, την έλλειψη ασφάλειας και αυτάρκειας,  σοφίας και βαθειάς γνώσης ότι όλα είναι ΕΝΑ. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι πέρα από το σκοτάδι και το άγνωστο, πέρα από την απόκρυψη της αλήθειας, έστω και σε πολύ μικρά πράγματα, πέρα από την αδυναμία και την αδράνεια... Πράγματα που ναι, πολλές φορές γίνονται επικίνδυνα.

Πράγματα που σε πολύ μικρό ή και σε μεγαλύτερο βαθμό, όλοι έχουμε μέσα μας. Το καλό και το κακό ενυπάρχουν και συναποτελούν την Ύπαρξη. Αδιαχώριστα, το ένα από το άλλο, όπως το yīn είναι αδιαχώριστο  από τo yáng. Ακόμη και στα άκρα τους, είναι αλληλένδετα και το κάθε ένα, ανά πάσα στιγμή, μπορεί να μετασχηματιστεί στο άλλο, όπως η νύχτα μετασχηματίζεται στην ημέρα και η ημέρα στην νύχτα. Το σκοτεινό κομάτι της Ύπαρξης δεν μπορεί να πάψει να υπάρχει οριστικά.

Η νύχτα δεν εξαλείφεται, ούτε ο χειμώνας. Το κρύο και ο πάγος δεν εξαφανίζονται ποτέ  από την γη, το σύμπαν μας δεν λογίζεται χωρίς την σκοτεινή ύλη από την οποία έχει προέλθει. Χωρίς το καρέ που δεν βλέπουμε σε ένα φιλμ, η ταινία δεν παίζεται, το ρεύμα εναλλάσσεται, άρα και το φως με το σκοτάδι. Χωρίς τα αρνητικά συναισθήματα, δεν έχουμε κώδωνα κινδύνου, δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τί μάς βλάπτει ή τι μάς ωφελεί και τα θετικά συναισθήματα παύουν να έχουν υπόσταση…

Ούτε η σκιά του σώματός μας  μπορεί να εξαλειφθεί. Όσο σκοτεινιάζει, αφομοιώνεται από το σκοτάδι που ταιριάζει στην φύση της και όσο ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά, εμφανίζεται πάλι, σαν τον σπόρο του σκοταδιού μέσα στο φως.

Άρα τι είναι το "κακό", τι είναι το σκοτάδι;

Κάτι που υπολείπεται σε φως.

Άρα;

Μια ελάχιστη ποσότητα φωτός που τείνει να μεγαλώσει, βάσει νόμου και ρυθμού.

Βάσει των αρχών του yīn yáng, τίποτα δεν χάνεται, τα πάντα μετασχηματίζονται.

Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, ίσως καταφέρουμε και φύγουμε από την αβάσταχτη τριβή, ίσως σταματήσουμε να απωθούμε την ίδια την φύση μας και να εγκλωβιζόμαστε στις ενοχές.

Κι ίσως αρχίσουμε απλά να μετασχηματίζουμε πιο γρήγορα το σκοτάδι μας σε φως. Το ψέμα σε αλήθεια, τον φόβο σε εμπιστοσύνη, την άγνοια σε γνώση, το μίσος σε συμπάθεια, ενσυναίσθηση και κατανόηση, την αδράνεια σε δημιουργικότητα...